Doża Skarbonka - z miłości do dogów

Po kilku dniach my też wróciliśmy do domu.  Wielogodzinne kłótnie nie pomogły uratować małżeństwa moich rodziców i jeszcze tego lata zdecydowali się na rozwód, a mnie oddali pod opiekę dziadków, rodziców mamy. Specjalnie mocno tego wszystkiego nie przeżyłam, zapewne dzięki temu, że byłam (i jestem) dzieckiem Natury, a zamieszkałam w ślicznej podlaskiej wiosce otoczonej łąkami, polami i lasami, w starym z 1927 roku, modrzewiowym domu, a wokół byli cudowni kochający ludzie, moi dziadkowie i pradziadkowie. Szczególnie głęboka więź połączyła mnie z pradziadkiem Filipem. Powód był prosty. Ten stary człowiek, urodzony w 1883 roku, pochodzący z Petersburga, kochał zwierzęta, a szczególnie psy i to nas wyjątkowo związało. I choć jego ukochaną rasą nie były dogi tylko wyżły, to w wieku trzech lat nie robiło mi to różnicy. Ważne było, że mogę spędzać czas w towarzystwie Dżima Ósmego, bo tak się wabił pupil pradziadka. Dlaczego Ósmego? Bo to był siódmy wyżeł tego wspaniałego człowieka, który

Urodziłam się, żeby uratować małżeństwo moich rodziców. Nie udało się. W dodatku tego ratowania małżeństwa o mało nie przypłaciłam życiem. Rozpadało się ono bowiem bardzo konsekwentnie, ale w pewnym momencie moi rodzice postanowili spróbować raz jeszcze, dojść do porozumienia i kochać się jak należy. W tym celu wybrali się na wakacyjny odpoczynek nad mazurskie jeziora. Mieli być przykładną rodziną, więc zabrali ze sobą swe jedyne dziecię, czyli mnie. Miałam wówczas nieco ponad trzy lata… Mieszkaliśmy w domku kempingowym dziesięć metrów od brzegu jeziora naprzeciwko długiego pomostu wrzynającego się daleko w wodę. Rodzice byli zajęci sobą i trwającymi od rana do nocy kłótniami mającymi jakoby poprawić ich relacje, a ja całe dnie spędzałam sama bawiąc się na pomoście. Było mi bardzo smutno, w dodatku się okropnie nudziłam, ale jak się ma trzy lata, to niewiele można. W zasadzie miałam przykazane, by nie zbliżać się do końca pomostu, ale nuda u dziecka bywa inspirująca, więc każd

Po raz trzeci ogłaszamy wrzesień miesiącem SERCA DOGA! Doża Skarbonka sfinansuje badania ECHO SERCA wykonane we WRZEŚNIU dla dogów po ukończeniu 1 roku życia. W związku z trudną sytuacją finansową Stowarzyszenia w tym roku jesteśmy zmuszeni ograniczyć refundację badania serca tylko do psów wyadoptowanych przez Skarbonkę, naszych podopiecznych i tych dogów, których Opiekunowie w znaczącym stopniu wspierają działalność Stowarzyszenia Doża Skarbonka. Oto lista psów uprawnionych do badania ECHO SERCA na koszt Stowarzyszenia Doża Skarbonka: 1. Aleks 2. Astor 3. Antoś - badanie wykonane 4. Ati - badanie wykonane 5. Kastor - badanie wykonane 6. Grażynka 7. Sissi 8. Portos 9. Kostuś 10. Gibson 11. Kratos 12. Marcelina 13. Nora 14. Wala 15. Jaśminka 16. Balto 17. Roxana - badanie wykonane 18. Gabryś 19. Cormac - badanie wykonane 20. Leon - badanie wykonane 21. Lilka 22. Nitka 23. Renia 24. Joszko - badanie wykonane 25. Luna 26. Wiesio 27. Borys 28. Pela